Nie wiem, czy JOW są lekarstwem na całe zło; na pewno byłyby ostrym sprawdzianem dla całej polskiej klasy politycznej. Wprawdzie zostały przetestowane w wyborach do senatu, ale to jednak coś innego. Tylko z tego powodu, iż dają praktyczną możliwość odwoływania posła w trakcie trwania kadencji - z powodu odstąpienia od deklarowanych poglądów w wykonywaniu mandatu posła - opłaca się je wprowadzić. To najbardziej istotny wzgląd.
Ględzenia Pawlaka, że ważne, by w sejmie była reprezentacja polityczna, a nie zbiór indywidualności - nie można traktować poważnie; wiadomo, że trudno byłoby mu znaleźć obwód wyborczy, w którym ostałby się choćby jeden poseł PSL. Jego propozycja, by wstrzymać się klika kadencji i zobaczyć, jak JOW zafunkcjonuje w senacie - przypomina zapowiedzi ministry np. Muchy o piętnastoletnim programie ministerstwa, podczas gdy powszechnie wiadomo, ze trudno będzie jej dotrwać (zresztą z całym rządem) do końca kadencji.
Istnieje jeszcze inna możliwość - można tak sformułować ordynację wyborczą, by była możliwość odwoływania posłów przez wyborców w systemie ogólnokrajowym. Skoro wyłanianie posłów obecnie zależy od partyjnego klucza (miejsca na liście), to niechby posłowie przyjęli do wiadomości, ze mogą być odwołani np. przez jedną czterysta sześćdziesiątą część elektoratu - z całej Polski. Jak sejm nie chce mieć konkretnego usytuowania posłów w terenie, to niech konsekwentnie podda się takiej demokracji bezpośredniej. Ciekawe, jak by na tym wyszli mało lubiani posłowie?.
Jeżeli nie będzie możliwości prawnej,lub woli politycznej do takiej zmiany ordynacji wyborczej - pozostaje tylko gorąco poprzeć Kukiza.
Komentarze