Pakiet energetyczno-klimatyczny - nawet po modyfikacji - jest nie do przyjęcia przez Polskę. Pisałem w listopadzie 2009 r. do prezesa GUS - prof Olędzkiego, by uzbroił rząd w odpowiednie dane liczbowe, byśmy się nie dali wymanewrować, aby uwzględniono, że Polska obniżyła w latach poprzedzających przyjęcie pakietu emisję CO2 do atmosfery o 30 %. Teraz widzę, że Olędzki był zajęty zgoła czym innym.
Jest wiele argumentów rzeczowych do wykorzystania; żaden z nich nie jest ulubionym argumentem Tuska (bieda) - nie musimy używać argumentów przynoszących wstyd.
Po pierwsze; kiedy gwałtownie rozwijała przemysł Europa Zachodnia, nie istniały żadne międzynarodowe konwencje o limitach emisji CO2 do atmosfery. Przy przewadze wiatrów zachodnich - cierpieliśmy z tego powodu.
Po drugie, zanieczyszczenie atmosfery tlenkiem i dwutlenkiem węgla nie pochodzi tylko od spalania węgla, a wyłącznie o tym zewsząd słyszymy; nawet od tych, którzy występują o renegocjację pakietu. O wiele więcej tych gazów trafia do atmosfery w wyniku spalania benzyn i gazu ziemnego. Jeżeli przyjmiemy, że podstawowym składnikiem benzyny jest benzen, a gazu ziemnego metan - możemy wyliczyć na podstawie równań chemicznych:
C + O2 = CO2
2C6H6 (benzen) + 15O2 = 12CO2 + 6H2O
CH4 (metan) + 2O2 = CO2 + 2H2O
Zatem:
przy spaleniu 100 kg. węgla powstaje 367 kg. CO2
przy spalaniu 100 kg. benzyny powstaje 338 kg. CO2
przy spalaniu 100 kg. gazu ziemn. powstaje 275kg. CO2
Pomijam przy tych wyliczeniach pewne niedoskonałości spalania, a co za tym idzie - emisję CO (trującego), także emisję pyłów i sadzy przy spalaniu węgla, szczególnie brunatnego. Obciążałoby to rzeczywiście bardziej Polskę spalającej głównie te nośniki energii. Z drugiej jednak strony - "stare" państwa UE mają kilkunastokrotnie większe zużycie benzyn (samochody osobowe, przewozy samochodowe i przede wszystkim przewozy lotnicze) i wiadomym jest, że w krótkim obiegu Carnot'a w silnikach spalinowych powstaje więcej tlenku węgla niż przy spalaniu węgla w wyrafinowanych piecach w elektrowniach cieplnych.
Na podstawie danych statystycznych z 2009 r. widać wyraźnie, że kilkakrotnie większymi od Polski emitentami CO i CO2 do atmosfery są "stare" państwa UE -
Niemcy, Francja, Włochy i nieco "młodsza" Anglia, natomiast w wielkościach względnych (w odniesieniu do wielkości kraju) - jeszcze Belgia, Holandia, Luksemburg, Anglia, Niemcy, Włochy (wyjątkiem jest tu Francja, która z uwagi na stosunkowo dużą powierzchnię, ma wskaźnik emisji CO i CO2 do atmosfery - nieco niższy od Polski.
Ilustruje to poniższe zestawienie:
| państ |
CO - mln. ton |
CO2 - mln.ton |
CO + CO2 mln. ton |
CO+CO2/pow. tony/1km2 |
| Belgia |
0,839 |
123,500 |
124,339 |
4.076,7 |
| Luksemburg |
0,012 |
12,064 |
12,076 |
4.644,6 |
| Holandia |
0,599 |
175,926 |
176,525 |
4.253,6 |
| Niemcy |
4,035 |
876,811 |
880,846 |
2.467,4 |
| Anglia |
2,388 |
555,640 |
558,028 |
2.301,1 |
| Francja |
5,668 |
415,730 |
421,398 |
774,6 |
| Włochy |
3,808 |
491,834 |
495,642 |
1.645,0 |
| Polska |
2,521 |
318,216 |
320,737 |
1.025,7 |
Jeszcze jedno - Polska spala mniej węgla kamiennego niż Niemcy a w wydobyciu i spalaniu węgla brunatnego mają pierwsze miejsce w świecie.
Konkluzja mojego wpisu jest taka oto: Przestańmy mówić, że Polska jest trucicielem, bo wiadomo, nasza energetyka oparta jest na węglu i nie mamy szans zmienić tego w krótkim czasie i dlatego musimy płacić za prawa do emisji CO2. Przestańmy w końcu wmawiać sobie samym niedorzeczność polegającą tylko na takim imperatywie. Najbardziej miarodajnym wskaźnikiem ilustrrującym zatruwanie naszej planety jest ilość emitowanego tlenku i dwutlenku węgla na jednostke powierzchni (ostatnia kolumna w tabeli). Wynika z niej jednoznaczne, że kraje Beneluksu zatruwają powierzchnię ziemi czterokrotnie intensywniej niż Polska, Niemcy i Anglia - ponad dwukrotnie, jedynie Francja truje powierzchnię ziemi około 25% mniej niż Polska.
Przyjęty pakiet energetyczno-klimatyczny przewiduje indywidualne podejście do każdej elektrowni cieplnej a szczególnie do opalanej węglem. Przewiduje (a jakże) również sprawdzanie, czy przejechany przez samochód km. drogi spowodował taką lub inną (ponadnormatywną) emisję CO i CO2. Wszystko to jeszcze nieco oddalone w latach, ale już powstał rynek zezwoleń na emisję spalin. Już ogromne pieniądze zaczynają funkcjonować na tym rynku. Ciekawi mnie, czy w przyszłości posiadacze starszych typów samochodów też będą musieli kupować prawo do emisji... Niektórzy teoretycy przeprowadzają jakieś karkołomne liczenie ilości gazów cieplarnianych emitowanych przy wyprodukowaniu określonej jednostki energii elektrycznej. Jakież to sztaby ludzi będą to liczyć, a jakie drugie sztaby będą handlować prawami do emisji. Najwyraźniej przekraczamu granice absurdu.
Najprostszym sposobem liczenia emisji CO2 do atmosfery (jednocześnie najdokładniejszym - per capita i najsprawiedliwszym) - jest wyliczenie ilości wyprodukowanego owego gazu z ilości spalanych paliw w danym państwie - węgla, ropy naftowej, gazu ziemnego i innych paliw - w oparciu 0 wyżej przedstawione równania chemiczne i odniesienie jej do terytorium kraju. Tak wyliczony wskaźnik w sposób najdokładniejszy z możliwych zilustruje wpływ gospodarki poszczególnego państwa na ogólne zatrucie terytorium (Europy, świata). Tylko obciążenia finansowe prporcjonalne do tak wyliczonego wskaźnika będą sprawiedliwe i uwzględniające zarówno przyczyny tego stanu rzeczy, jak i korzyści wynikające z takiego lub innego podejścia do takiej czy innej komsumpcji paliw, (które muszą kosztować). Według przyjętego pakietu - my mamy płacić za 300 mln. ton wyemitowanego CO2, a np. Włochy za 500 mln. ton, Anglia za 558 mln. ton - nie, tylko dlatego, że my wyprodukowaliśmy go głównie z węgla, a Włosi i Anglicy jeżdżąc samochodami, latając samolotami i spalając gaz. "Stare" państwa UE wypuszczają do atmosfery kilkakrotnie więcej CO2 na każdy km2 powierzchni niż Polska, ale wg przyjętych regulacji, to my będziemy w przyszłości płacić najwięcej dla poprawy ekologii w Europie.
Myślę, że powinniśmy jak najszybciej odrobić lekcję i postawić twarde weto - merytorycznie udokumentowane - nie przyjmować wszystkich rozwiązań w dobrej wierze - byśmy nie musieli dokładać (jak to bywało w historii) do znacznie bogatszych państw zachodniej Europy - będąc przekonanym, że uzyskaliśmy jakąś tam licząca się derogację. Tak to niestety może wyglądać, kiedy najważniejszą sprawą w Polsce jest EURO 2012, Orliki i długie piłkarskie weekendy. Sprawa jest poważna i z wyliczeń wynika, że Polska nie wytrzymałaby finansowych obciążeń wynikających z pakietu.
